Vanuit mijn dorpje in de Provence schrijf ik af en toe een brief naar mijn vrieeend die op een ander stukje van onze aarde woont. Mensen zijn in wezen overal dezelfde, zijn met dezelfde dingen bezig, voelen dezelfde blijdschap en voelen hetzelfde verdriet. Kloterij is er overal, geef mij dan maar kloterij op een plek waar het aangenaam vertoeven is en waar meestendeels de zon schijnt.
Vrieeend,
Het moet zondag, rond vier in de namiddag, zijn geweest toen ik arriveerde in Lorgues. Ik kwam thuis met meer bagage dan toen ik vertrok. Maar ik had geluk, er kwam net een parkeerplaats vrij onder de nog steeds bladerloze plataan voor mijn deur. Het uitladen van reistassen, laptop, mijn zondags kostuum, mijn mini frigobox (waarin ...
Vrieeend,
Het is drie weken geleden sinds ik nog eens de trappen beklom naar het vierde op de Boulevard Clemenceau. Mijn vaders begrafenis is achter de rug en de nasleep is min of meer afgerond. Ik vertrek naar een oord waar mensen uit het noorden na een jaar labeuren hun vakantie doorbrengen. Voor mij echter lijkt het of ik net een vakantie ...
Vrieeend,
Ik werd op een ontiegelijk uur wakker en kon niet meteen beslissen of ik reeds zou opstaan of nog wat onder de warme dekens zou blijven liggen. Ik begon dan maar aan mijn ochtendgebed, wat eruit bestaat dat ik wat lig te piekeren over What The F de zin van het leven zou kunnen zijn. Na een half uur wist ik nog steeds niet ...
Vrieeend,
In het cultureel centrum van Lorgues loopt een tentoonstelling met oude foto’s van de stad. Ik zeg stad, want Lorgues is geen dorp maar een stad. Vergeef een onwetende nieuwkomer zoals ik deze gebrijpelijke vergissing want Lorgues is een stad met de allure van een dorp. Het verschil zit hem enkel in de administratieve benaming. Maar ...
Vrieeend,
Mijn textielmand puilde uit. Wat zeg ik? Ze liep over. Ik had de was, zo lang het menselijkerwijze mogelijk was, uitgesteld en opnieuw uitgesteld. Ik had me zelfs wat extra tijd gekocht middels de aanschaf van een paar sets nieuwe onderbroeken. Maar vanochtend, toen ik mijn lade opentrok, kon ik er niet meer omheen en sloeg de realiteit ...
Vrieeend,
Ik weet niet wat het is, maar de spreeuwen en de duiven vinden er echt hun plezier in om mijn wagen - excusez mon anglais - onder te schijten. Luchtratten zijn het. De paar spetters op het dak en de ramen die er al een tijdje opzaten waren inmiddels verveelvoudigd. Vooraleer het zuur hunner excrementen doorheen de lakverf ...
Vrieeend,
Zondag deed haar naam alle eer aan, het was een prachtige dag met een open lucht en een zon die zichzelf in het zonnetje had gezet. Mijn redenering loopt wat mank maar je begrijpt wat ik bedoel. Het licht was zo helder dat ik werd overvallen door een niesbui die ik maar niet onder controle kreeg. Ken je dat? Dat je in de zon kijkt ...
11 Boulevard Clemenceau
83510 Lorgues
France
© Hans Lengeler 2020
Update 2022
www.webdesign-prepress.com
Deze site gebruikt 1 cookie om het aantal lezers te meten. Ce site utilise 1 cookie pour mesurer le nombre de visiteurs. This site uses 1 cookie to measure the number of visitors.